Georgijs Osokins
For Arvo
Noem de piano gerust het labo waarin Arvo Pärt zijn signatuurstijl uitvond. Een constante doorheen zijn klavierportfolio is de pincetjesprecisie waarmee de Est elke noot en elke stilte zijn plaats geeft. Je moet al van goeden huize zijn om aan die nanotechnologie te willen morrelen, maar Georgijs Osokins doet het tóch. Op dit labeldebuut presenteert hij originele klavierwerken, zoals de Sonatinas opus 1 en het onvermijdelijke Für Alina, naast eigen bewerkingen van tophits als Fratres en Lamentate.
Osokins prutst aan Pärts dashboard maar niet aan de essentie: de focus én de kwetsbaarheid van de perfect gemanicuurde partituren. Meer nog dan maker profileert de jonge Let zich als vertolker, ten dienste van de componist en zijn verhaal. Ook modest: het pedaalgebruik – een geheide boobytrap voor wie de piano als rekkenvuller van de klankruimte ziet, niet als precisie-instrument. Karaktervol waar het past, simpel waar het kan: deze hommage aan de net 90 geworden oppergod van het minimalisme is best fijn luisteren; dat de promomachine van Deutsche Grammophon op maximum staat, moet je erbij nemen. (sta)